قوانین طلایی برای سبک غذایی سالم
عادتهای غذایی ما، که تعیینکننده سبک غذایی هستند، بخشی اساسی از فرهنگ و سبک زندگی ما را تشکیل میدهند. سبک غذایی مشخصکننده آن است که از نظر ما و سایر مردم هم فرهنگ ما، چه مزههایی خوشمزه هستند و ترجیح میدهیم چه مواد غذایی را به چه میزان در طول روز مصرف کنیم. نکته جالب این است که سبک غذایی، مانند سایر جنبههای زندگی، از زمان خردسالی، از طریق محیط، اعضای خانواده و فرهنگی که در آن زندگی میکنیم، به ما آموخته میشود؛ بالواقع ما یاد میگیریم از چه سبک غذایی لذت ببریم.
به همین دلیل است که غذاها و طعمها در کشورهای مختلف با هم بسیار فرق دارند: چینیها از خوردن هزاران کرم، سوسک و موجودات ریز و کوچکی لذت میبرند که از نظر ما به اصطلاح کاملاً «چندش» به نظر میرسند و حاضر نیستیم آنها را مزه کنیم. وعدههای غذایی بسیاری از اروپاییها، آن قدر کم مقدار است که تعجب میکنیم چگونه با خوردن آن سیر میشوند. و ما ایرانیها، هیچگاه نمیتوانیم یک ناهار خوشمزه در یک مهمانی را بدون برنج تصور کنیم.
به دلیل ریشه داشتن سبک غذایی در فرهنگ، برای همه ما خیلی سخت است سلیقه غذایی خود را تغییر دهیم. ما شاید تا آخر عمر نتوانیم مزهای که در فرهنگ ما نامتعارف به نظر میرسد، دوست داشته باشیم و به طریق مشابه، گذشتن از مزههای خوشایندی که برایمان مملو از خاطره هستند، کاری بس دشوار و گاه غیرممکن است. از این رو، بسیاری از افراد هیچگاه به این فکر نمیافتند که آیا سبک غذایی سالمی دارند یا خیر. بسیاری از افراد هیچ گاه به فکر تغییر سبک غذاییشان نمیافتند، مگر آن که نیازی پزشکی آنها را وادار به این کار نماید.
باید بگویم داشتن سبک غذایی سالم، به معنای کنار گذاشتن همه علایق و سلایق غذایی نیست؛ امری که بسیاری را از تغییر سبک غذایی به وحشت میاندازد. بلکه با ایجاد تغییراتی کوچک و اساسی در سبک غذاییمان، نه تنها میتوانیم از تمام طعمهای لذیذی که تمام عمر همراهمان بودند، همچنان لذت ببریم، بلکه قادر خواهیم بود سلامت را به سبک غذایی خود وارد کرده و سلامت و طول عمر بیشتری را برای خود و اعضای خانوادهمان تضمین کنیم. برای این کار، نیازی نیست منتظر باشیم یک نیاز پزشکی اتفاق بیفتد تا به فکر سلامتمان بیفتیم.
اما سبک غذایی سالم، دقیقاً چیست و چه چیزی تعیین میکند که سبک غذایی کسی سالم یا ناسالم است؟ برای پاسخ به این سوال، چهار قانون طلایی وجود دارد که میبایست همواره به یاد داشته باشیم.
قانون طلایی اول: مصرف مواد غذایی مورد نیاز بدن
بدن ما برای آن که بتواند کارایی درستی داشته باشد، به مواد غذایی متفاوتی نیاز دارد. این مواد غذایی، همچون سوخت برای اعضای مختلف بدن هستند. سبک غذایی سالم، آن عادات غذایی را دربرمیگیرد که مواد غذایی مختلف مورد نیاز بدن را مصرف کنیم و بدین ترتیب کارایی تمامی اعضای بدن خود را تضمین نماییم. در این میان، توجه به سه ویژگی در مصرف مواد غذایی به منظور تامین مواد غذایی مورد نیاز بدن، ضروری است. نخست آن که غذاهای ما میبایست از تنوع برخوردار باشند. ما نیاز داریم از مواد غذایی مختلف تامین کننده مواد مغذی مختلف مصرف کنیم. دوم، ضرورت انتخاب مواد اولیه سالم است. باید مواد اولیهای که برای تهیه غذا و خوراک تهیه میکنیم، سالم و عاری از مواد مضر برای سلامتی باشد. در نهایت، ترکیب مواد غذایی، باید ترکیب سالمی باشد. به عنوان مثال، شما میتوانید خورشت قورمه سبزی لذیذی درست کنید که مواد اولیه آن سالم و همگی سرشار از مواد مورد نیاز بدنتان هستند، اما مقدار قابل توجهی روغن، خصوصاً روغن جامد در تهیه آن به کار رفته است. در این حالت، خورشت قورمه سبزی، هرچند بسیار لذیذ است، اما تبدیل به غذایی خطرناک برای بیماران قلبی و برای ابتلا به چاقی شده است.
قانون طلایی دوم: مصرف به اندازه مواد غذایی مورد نیاز بدن
این قانون، در تکمیل قانون طلایی اول است و مؤید این واقعیت است که بدن ما به هر ماده غذایی، به میزان مشخصی نیاز دارد. مصرف کمتر یا بیشتر از هر ماده مورد نیاز، میتواند سبک غذایی ما را به سبک غذایی ناسالم تبدیل کند؛ زیرا سلامت بدن ما را تهدید مینماید. به عنوان مثال، فرض کنید که شما قورمه سبزی سالمی تهیه کردهاید و قصد دارید آن را با برنج که آن نیز برای بدن نیاز و مفید است، میل کنید. اما هنگامی که سر سفره مینشینید، مقدار فراوانی برنج میخورید؛ امری که در بسیاری از ما ایرانیها به وفور دیده میشود، زیرا برنج جزو جدایی نشدنی از سبک غذایی ماست. بدن تعریف مشخصی در میزان مناسب مصرف هر کدام از مواد غذایی مختلف، مانند سبزیجات، لبنیات، گوشت و … دارد که برای کارایی مناسب، نیاز دارد از هر کدام به همان میزان مورد نیاز، مصرف کنیم؛ نه بیشتر و نه کمتر!
قانون طلایی سوم: پرهیز از مواد غذایی مضر
متاسفانه بسیاری از خوراکیهای خوشمزهای که روزانه مقدار زیادی از آنها را مصرف میکنیم، برای بدن مضر هستند؛ مواد خوراکی مانند نوشابه، سس، تنقلاتی مانند چیپس و پفک و حتی آجیلهای شور. با خوردن این گونه مواد خوراکی، حجم اعظمی از شکر، نمک و سایر مواد غذایی را به بدن وارد میکنیم که نه تنها در خیلی از موارد هیچ ارزش غذایی ندارند، بلکه برای بدن مضر نیز میباشند؛ مانند مواد افزودنی و رنگهای شیمایی موجود در پفک. سبک غذایی سالم به ما توصیه میکند، مصرف این گونه مواد غذایی را تا حد ممکن کم یا در بهترین حالت، حذف کنیم.
قانون طلایی چهارم: بدن خود را بشناسید
یکی از مهمترین نکات در خصوص اتخاذ سبک غذایی سالم، آن است که بدانید بدن هر کس با توجه به شرایط و ویژگیهای متفاوت، نیازهای خاصی دارد که ممکن است با نیاز دیگران فرق داشته باشد. یک کودک، یک مرد، یک زن و یک فرد سالخورده نیازهای غذایی متفاوتی دارند و مواد غذایی مختلف را باید به میزان مختلف مصرف کنند. در عین حال شرایط اقلیمی و آب و هوایی در تعیین سبک غذایی نیز تاثیرگذار است؛ زیرا تغذیه در تطبیق بدن با شرایط پیرامون تاثیر مهمی دارد. علاوه بر این، برخی دچار مشکلات و بیماریهای خاصی هستند، برخی چاق و برخی لاغر هستند، برخی فعال و برخی غیرفعال هستند و در همه این حالات، سبک غذایی سالم باید بر اساس شرایط مختلف تعریف شود تا بتواند به افراد کمک کند در بهترین حالت فیزیکی و روحی قرار گیرند. برای دست یافتن به چنین شناختی در خصوص خودتان و اعضای خانوادهتان، مراجعه به یک پزشک متخصص تغذیه کمک بزرگی است.
اولین دیدگاه را ثبت کنید